Tijmen zit in groep 3 als blijkt dat het lezen moeizaam gaat. Zijn oudere broers hebben dyslexie, dus wij dachten al snel dat hij hetzelfde zou hebben. School begeleidde hem waar kon en ook thuis wisten we uit ervaring hoe we hem konden helpen met leren lezen. Toch hielp het niet. Het lezen kwam bij Tijmen niet op gang. Dus kwam hij in aanmerking voor dyslexieonderzoek. School had al goede ervaringen met Cedin, zodoende kwamen we bij Cedin terecht.

Uit het onderzoek kwam naar voren dat Tijmen een ernstige vorm van dyslexie heeft. We maakten ons daarover best wel zorgen. Want wat zou hem gaan helpen? We hadden al zoveel geprobeerd. Samen met Cedin en school hebben we om tafel gezeten om af te stemmen hoe we dit gezamenlijk konden aanpakken.

De kracht van herhaling
Naast de wekelijkse behandeling van Cedin met Letterlicht moest Tijmen oefenen, veel oefenen. Ook thuis. Dat was best wel pittig. Ik moest als ouder mijn kind blijven motiveren om te lezen. Gelukkig houdt Tijmen van verhalen en boeken, maar als iets dagelijks moet is het toch anders. Het is bijzonder dat hij geen hekel heeft gekregen aan lezen. Daar hebben we heel erg op ingestoken thuis. Ik vind het belangrijk dat hij lezen leuk blijft vinden. Dus gingen we soms ook om de beurt elkaar voorlezen. Dat vond hij wél leuk.

Successen vieren en positief bemoedigen
We merkten dat Tijmen een negatief zelfbeeld had. Hij is zo’n jongen die vindt dat hij iets nieuws meteen moet kunnen. Dat leren lezen niet lukte, daar had hij moeite mee. Het voelde voor hem alsof hij moest opboksen tegen andere kinderen. In de behandeling van Cedin is er veel aandacht besteed aan het zelfvertrouwen stimuleren van Tijmen. Allereerst door hem te laten accepteren dat hij dyslexie heeft en dat hij daar niets aan kan doen. Tijmen werd positief bemoedigd en heeft er heel veel aan gehad dat hij successen ging vieren. De behandelaar van Cedin maakte regelmatig inzichtelijk voor hem hoe hij vooruit is gegaan. Dat deed zoveel voor zijn doorzettingsvermogen.

Tijmen is uiteindelijk 1,5 jaar in behandeling geweest. Hij zit met lezen inmiddels op hetzelfde niveau als de rest van zijn groep. En met spelling is hij behoorlijk gegroeid. Het is echt een wonder dat dit hem gelukt is. We zijn zó trots. En Tijmen zelf trouwens ook. Tijdens het eindgesprek gaf hij aan: ‘Ik vind het knap dat ik ben blijven doorzetten.’ En zo is het!’